Μοναξιά.
Υπερβατική.
Ονειρική.
Άπιαστη.
Θεά της τέχνης
του λόγου όαση
της μουσικής λιμάνι.
Μοναξιά
-υπέρτατο αγαθό-
πηγή έμπνευσης
γεννήτρα της ρίμας
ανάσταση του νου
της σκέψης μου παρέα..
Υπερβατική.
Ονειρική.
Άπιαστη.
Θεά της τέχνης
του λόγου όαση
της μουσικής λιμάνι.
Μοναξιά
-υπέρτατο αγαθό-
πηγή έμπνευσης
γεννήτρα της ρίμας
ανάσταση του νου
της σκέψης μου παρέα..
8 σχόλια:
Πράγματι η μοναξιά είναι ένα λιμάνι όπου μπορείς να γευτείς χαρές και έμπνευση. Φτάνει να μη κρατάει πολύ. Ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος για να ζει συντροφικά.
Μην αποζητάς τη μοναξιά Μελίτα σε διβεβαιώ είναι η χειρότερη παρέα.
Eρχονται κάποιες στιγμές που η μοναξιά είναι η καλύτερη παρέα..Κάνεις έτσι απολογισμό ζωής, κοιτώντας μονάχη στον καθρέφτη της ψυχής σου..ανακαλύπτοντας πτυχές που ίσως είχαν ξεχαστεί...
Η καλύτερη παρέα να τυπώσεις ποιητικές ρίμες , σεργιανόντας στις αστρικές κοιλάδες ονείρων που τείνουν να πραγματοποιηθούν...
μα μέχρι εδώ !!
Μόνος ούτε στον παράδεισο !!!
Γλυκιά μου Μ ελίτα ένα όμορφο βράδυ να έχεις !!!!
Ρένα μου δεν νομίζω ότι κανείς επιζητά τη μοναξιά, αυτό το ξέρεις, απλά υπάρχει.
Δεν μιλάω για ερημιά, για ψυχική γύμνια ή απουσία συναισθημάτων αυτό σίγουρα είναι κατάρα. Φιλάκια
Δέσποινα μου αρέσει να σε βλέπω στο σπιτικό μου.
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Η μοναξιά είναι η καλύτερη παρέα για ενδοσκόπηση, για άδειασμα συναισθημάτων με λέξεις πάνω στο λευκό χαρτί.
Μια ζεστη αγκαλιά από μένα σε έσένα.
Από τη στιγμή που νιώθεις άνετα -παρότι μόνη, σημαίνει πως είσαι έτοιμη να γνωρίσεις κάποιον άνθρωπο. Κι εκείνος θα το διαπιστώσει και θα σε πλησιάσει.
Σήμερα ανακάλυψα τα όμορφα ποιήματά σου. Σ' ευχαριστώ! Έχεις εκδώσει κάποια από αυτά;
Γιώργο, καλώς όρισες στο σπιτικό μου. Χαίρομαι που θεωρείς όμορφα τα ποιηματά μου.
Μου αρέσει να με ανακαλύπτουν.
Ναι, μετά από ετών ενδοσκοπήσεις τα κατάφερα να είμαι άνετη με το εγώ μου...
Έχουν κυκλοφορήσει βιβλία μου.
Θέλω να μάθω ποία ερμηνεία του buster σου ταιριάζει;
"μαγκας","κουμπάρος" ή "βόμβα"; Πού θα διαβάσω δική σου δουλειά;
«Στον ασημένιο δρόμο
που χαράζει το φεγγάρι
με το φως του,
πάνω στα σκοτεινά νερά
της θάλασσας,
η μοναξιά μου ταξιδεύει…
τι θ’ απογίνω,
μόλις δύσει το φεγγάρι;»
ΜΑΡΙΑ ΠΑΪΒΑΝΑ-ΚΑΝΤΙΚΑ «ΜΟΝΑΞΙΑ»
«ΚΥΜΑΤΑ ΣΤΑ ΒΟΤΣΑΛΑ»
Λοιπόν, τι είναι η μοναξιά;
Μια βαθιά ματιά μέσα μας;
Ένα καθάριο κοίταγμα στη ψυχή μας;
Ένα ταξίδι σε μνήμες και εικόνες του χθες;
Η απόγνωση του «τι θ’ απογίνω όταν…»;
Τι είναι λοιπόν, η μοναξιά;
Το ψιθυριστό παραμιλητό μας στους έρημους δρόμους και σιωπηλούς διαδρόμους;
Τα λόγια που χαράσσουν το χαρτί τις νύχτες της αγρύπνιας μας και
Τ' άγρυπνα νοσταλγικά γλυκοχαράματά μας;
Την καλησπέρα μου Μελίτα!
Με χαρά σε ξαναβρίσκω μετά από πολύ καιρό.
Σταυρούλα μου σ΄ ευχαριστώ για το πάντα όμορφο πέρασμά σου.
Νομίζω ότι μοναξιά είναι ένα κράμα όλων αυτών που παρέθεσες.
Να είσαι πάντα καλά και να μην χανόμαστε...
Δημοσίευση σχολίου