10 Δεκεμβρίου 2010

Ο μέγας Χιράμ
Πολύ παιδεύεται!
Πόσο θά ΄θελε
από το μίσος της κακίας ν΄ απαλλαγεί!
Χρόνια ατέλειωτα τον διακατέχει
ωσάν άλλο άκαρι
-το μικρότερο του πιο μικρού εντόμου-
ταγμένο στην εκδίκηση
υποταγμένο στο πνεύμα του πυρός
υποσκάπτει
-υπομονετικό και ταπεινό-
διακόσια είκοσι τέσσερα χρόνια τώρα
το θρόνο του κάλλιστου
ως την ώρα μηδέν, ως την ώρα της καταστροφής
που ο θρόνος κατακρημνίζεται με πάταγο τρανό.
Σεισμός.
Ο αρχιτέκτων των μελλούμενων σχεδίων
ο μέγας Χιράμ ή μήπως ήταν ο Όσιρις, ο Βάλδερ ή ο Λόκι;
Όποιος κι αν ήταν, όποιο όνομα κι αν είχε
σίγουρα μία από τις μύριες προσωποποιήσεις
της «ζωής εν ύψει», ήτανε
που τα νήματα κινούσε.

Ο Χιράμ τα τείχη της Τροίας κατασκεύασε.
Ως άλλος Κάδμος επτά πύλες στη Θήβα έστησε
ονόματα πλανητών τους έδωσε
μνημεία τρανά όρθωσε.
Απ΄ τη βασίλισσα του Σαβά εκλήθη, μεγαλούργησε
μα το μίσος του Κάιν
στη μαύρη ψυχή του κουβαλάει.
Αυτός ο Ένας
γονυκλινής τον Άδη εκλιπαρεί στ΄ άδυτα του πυρός
στο βασίλειο του Έλβις να τον πάρει
η ψυχή του να καταλαγιάσει ευθύς ως το σώμα του καεί
κι αέρας να γίνει, στα πέρατα να χαθεί.