Χθες αγόρασα ένα μικρό ψαλίδι
ασημένιο, με κοφτερές λεπίδες.
Θέλω μ΄ αυτό να κόψω
τα νήματα που δένουν
το τώρα με τα περασμένα.
Σοφία Στρέζου - Πόσο φοβάμαι…
Πριν από 4 χρόνια
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
BLOGS ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΩ
-
-
Δάκρυα!Πριν από 6 χρόνια
-
Λόγος ζωήςΠριν από 6 χρόνια
-
Into the Forest (2015)Πριν από 9 χρόνια
-
-
άνοιξηΠριν από 11 χρόνια
-
Γλυκό παράπονο μουΠριν από 11 χρόνια
-
ΜάγισσεςΠριν από 12 χρόνια
-
-
Αρχειοθήκη ιστολογίου
- Δεκεμβρίου (1)
- Οκτωβρίου (2)
- Σεπτεμβρίου (3)
- Ιουνίου (2)
- Μαΐου (2)
- Μαρτίου (2)
- Φεβρουαρίου (1)
- Ιανουαρίου (3)
- Δεκεμβρίου (3)
7 σχόλια:
Αν σε βοηθήσει μπορείς να το δικιμάσεις. Δύσκολο μου φαίνεται αν όχι ακατόρθωτο.
Τώρα που η Άτροπος αναζητά ψαλίδι
Το νήμα που η Λάχεσις με τέχνη περισσή υπομονετικά τυλίγει
Να κόψει
Και τις άγκυρες μαζί που όμορφα μ’ έχουνε στολισμένη
Που με κρατάνε στο παρόν μέσα απ’ το χθες δεμένη,
Τώρα που την Κλωθώ να τη θωρώ
Όμορφα να υφαίνει το νήμα της μελλοντικής ζωής μου
Προσδοκώ,
Χαιρέκακα χαμογελά στα σκοτεινά κρυμμένη
Και ψιθυρίζει αυτάρεσκα, σοφά η Ειμαρμένη
«το χθες, το τώρα, τ’ αύριο τ’ ορίζω μόνο εγώ
Και τ’ ασημένιο ψαλιδάκι πάντοτε εγώ κρατώ».
Δεν μπορούμε να κόψουμε τα δεσμά με το χθες, καλή μου.
Δεν μπορούμε καν να επιβάλουμε στον εαυτό μας «επιλεκτική αμνησία»
Για ό,τι μας πονά.
Ν’ αποδεχόμαστε μόνο μπορούμε το παρελθόν μας,
Να συμφιλιωνόμαστε μαζί του και δάσκαλο να το ‘χουμε για όσα μέλλεται να ζήσουμε.
Κι ύστερα, κατά πως λέει ο Καπετάνιος μου,
«όσα ζήσαμε, αυτά μονάχα μας ανήκουν».
Με χαμόγελο κι ευχαριστίες για την υποδοχή σε ξαναβρίσκω.
Ρενάκι μου πάντα μια προσπάθεια κακό δεν κάνει και κατά ένα περίεργο τρόπο κοτόρθωσα να κόψω με το ασημένιο μου ψαλιδάκι τις "κακές", στενάχωρες μνήμες και να κρατήσω ό,τι με κάνει τουλάχιστον να ανθυπομειδιώ.
Σταυρούλα μου πολύ σ΄ ευχαριστώ για την τιμή να με επισκέπτεσαι
και να μου κρατάς τόσο όμορφες λουλουδολέξεις.
Ναι, η Ειμαρμένη κρατά το ψαλίδι αλλά η Άτροπος ορίζει το χρόνο.
Μου αρέσει η γραφή σου. Πού αλλού μπορώ να σε διαβάσω για να σε γνωρίσω καλύτερα;
Να είσαι καλά.
Μελίτα την καλησπέρα μου!
Να ευχαριστήσω ακόμα μια φορά για την ευγενική σου υποδοχή.
Στο σπιτικό σου δε βρέθηκα τυχαία. Ήρθα να σε γυρέψω με προτροπή
Της Ρένας, της οποίας είχα την ξεχωριστή τιμή να διαβάσω τα βιβλία
Πολύ πρόσφατα. Η ίδια φαίνεται πως τρέφει ιδιαίτερα αισθήματα για σένα
Και εκτιμάει πολύ τη γραφή σου. Με προέτρεψε λοιπόν να σε συναντήσω.
Εγώ δεν έχω ιστοσελίδα μιας και η επαφή μου με τους υπολογιστές είναι πολύ πρόσφατη
Από τη μια και ο χρόνος μου πολύ περιορισμένος από την άλλη.
Είμαι όμως ευγνώμων σ’ όλους εσάς που μου δίνετε βήμα ν’ ακουμπήσω την ψυχή και τη σκέψη μου.
Θα τα λέμε λοιπόν, από εδώ, από τα δυο φιλόξενα σπιτικά της γλυκύτατης Ρένας
Και ίσως κι από τις γωνιές του Καπετάνιου μου, του αγαπημένου μου αδελφού Βασίλη,
NON MOLLARE MAI και MATHEMATICA .
Να στείλω τις ευχές μου για μια ήρεμη νύχτα.
Aγαπητή Μελίτα, Χριστός Ανέστη!
Εύχομαι από καρδιάς πάντα ΖΩΝΤΑΝΗ, πάντα στο κυνήγι των ΘΕΛΩ σου.
Με την εκτίμησή μου!
Σταυρούλα μου, ολόθερμα αντεύχομαι και θα χαρώ ιδιαίτερα αν κάπου, κάπως, κάποτε, συνναντηθούμε...
Μ΄ ένα φιλί αγάπης
Μελίτα
Χρόνια πολλά Μελίτα μου Χριστός Ανέστη !!
κόψε ό,τι σε πονά καλή μου και κράτησε τις μνήμες που σ' αρέσουν ...γιατί να πικραίνουμε τις στιγμές μας με πράγματα ανούσια ...
δικά μας είναι δεν λέω ,μα αξίζουμε τα καλύτερα !!
φιλιά πολλά
Δημοσίευση σχολίου