Ρώτησα.
Τούτος ο δρόμος έχει καρδιά;
Ναι, μου φώναξαν τ΄ άστρα.
Τον ακολούθησα.
Μάτωσα. Κύρτωσα. Γέρασα.
Τα πουλιά κελαηδούν .
Η βροχή ξέπλυνε τα δέντρα.
Οι εποχές αλλάζουν.
Άνοιξη .Καλοκαίρι. Φθινόπωρο. Χειμώνας.
Ο δρόμος είχε καρδιά.
Πέρασε οδοστρωτήρας
έλιωσε τον έρωτα
σκότωσε την αγάπη.
Παντού αίματα.
Τα πόδια κόλλησαν.
Άπλωσα τα χέρια.
Βοήθεια!!!
Κανείς δεν μ΄ άκουσε.
Έμεινα εκεί.
Στη μέση του δρόμου
που είχε καρδιά.
Υπόσχεση Υπόσχεση
Πριν από 3 μήνες
7 σχόλια:
Μπα...δεν νομίζω πως τον έλιωσε τον έρωτα οδοστρωτήρας.
Αυτός ο ίδιος που μ' αγάπησε με πάθος αυτός ο ίδιος πέρασε και με σκότωσε μαζί με τον έρωτα...
Τώρα απλά ζω. Απλά αναπνέω.
Μέχρι το τέλος τίποτε πια δεν θα ναι το ίδιο.
Ήδη έχουν αλλάξει πολλά σε μένα.
Βλέπω τον εαυτό μου στον καθρέφτη και δεν είμαι εγώ .Δεν είμαι εκείνη που ήμουν παλιά .
Έμεινα εκεί...
Στη μέση του δρόμου που είχε την "δική μου" καρδιά...
Σκοτωμένη...
Καλό βράδυ Μελίτα μου
Μαράκι μου "οδοστρωτήρας", αυτός που κρίνει εξισώνει, αντιμετωπίζει ισοπεδωτικά τα πάντα παραγκωνίζοντας αισθήματα,ιδιαιτερότητες ή ο,τι άλλο...
Και σαφώς μετά, τίποτα δεν είναι το ίδιο κι αν ζητάς βοήθεια κανείς δεν ακούει...
Καλό ξημέρωμα κορίτσι μου.
Εξαιρετικό Μελίτα μου. Ο δρόμος της ζωής είναι πολύ δύσκολος πολλές φορές
αδιάβατος.Ερχονται στιγμές όμως που σου χαρίζει ανύποτες χαρές. Ας στεκόμαστε περισσότερο σ' αυτές. Ναι έχει καρδιά ο δρόμος έστω και αν πολλές φορές στο διάβα της ζωής, μας πίκρανε.
Ρένα μου το ήξερα θα εισέπρατες αυτό που ένιωθα. Καλό ξημέρωμα.
Ας έχουμε μια πολλή καλή εβδομάδα.
Φιλάκια
Δρόμος ζωής μ ανηφοριές και κατηφόρες...
δρόμος καρδιάς και δρόμος λογικής...
μα εμείς διαλέγουμε τον δρόμο που έχει καρδιά κι ας ξέρουμε πως μπορεί να μας πληγώσει..
Μπορεί, κοιτώντας μπροστά να μη φαίνεται όλος ο δρόμος, μπορεί να συναντάμε μεγάλες πέτρες και αγκάθια, όμως συνεχίζουμε με ακλόνητη αποφασιστικότητα ελπίζοντας πως στο τέλος του δρόμου υπάρχει η εκπλήρωση του ονείρου...
Και τι κερδίζουμε ακολουθώντας έναν τέτοιο δρόμο που δεν ξέρουμε που θα μας βγάλει;
Το θάρρος ότι τον διεσχίσαμε, ώστε μέσα μας να μην υπάρχει καμία αμφιβολία...
Καλό βράδυ γλυκιά μου Μελίτα !!!!
Δέσποινά μου σε διαβεβαιώ, έχοντας διανύσει τα τρία τέταρτα της ζωής μου,πως αξίζει τον κόπο να διαβαίνει κανείς το δρόμο που του έλαχε, να τον μελετάει, να ματώνει, να ξαποσταίνει, σαν βρει παγκάκι και καθίσει και... να συνεχίζει μ΄ ένα χαμόγελο ελπίζοντας ότι θα φτάσει σε κάποιο λιμάνι.
Δέσποινα πάντα χαίρομαι όταν σε βλέπω στο σπιτικό μου, το ομορφαίνεις!
Η καθυστέρηση της απάντησης μου οφείλεται στο ότι πολλές φορές δεν μπορώ να συνδεθώ, Φιλάκια
Δημοσίευση σχολίου