Το σούρουπο
ωσάν άλλη κουκουβάγια
της Αθηνάς του Χέγκελ
απλώνω τα φτερά μου
στους ψίθυρους της σιωπής.
Σκόρπιες σκέψεις
αναμοχλεύουν αισθήματα.
Δεν καταλαβαίνω τη φιλοσοφία της φύσης.
Επιστρέφω στη φωλιά μου.
Κουρασμένη παραίτηση;
Ίσως. Βάζω μουσική.
Οι ήχοι πολεμούν τη σιωπή.
γεμίζουν το κενό.
Η βροχή ξέπλυνε
τις συκοφαντίες
τις παρέσυρε
στους υπονόμους της λήθης.
Ο αέρας σιωπηλός
έκλεψε τις σκέψεις.
Τις στριφογύρισε
μέχρι που τις κατάπιε
ο λευκός τοίχος
του αντικρινού σπιτιού.
Τα όνειρα
ωσάν βουβές φιγούρες
χάθηκαν στο πηχτό σκοτάδι.
Υπόσχεση Υπόσχεση
Πριν από 3 μήνες
6 σχόλια:
Tις συκοφαντίες ούτε η βροχή πια δεν μπορεί να τις ξεπλύνει...
Εξαίρετος ο λόγος σου για άλλη μια φορά.
Καλησπέρα και καλή βδομάδα :)
Ο χρόνος στριφογυρίζει με ιλιγγιώδη ταχύτητα ..οι μνήμες προσπαθούν να συγκρατήσουν στιγμές ..εικόνες..λιγοστεύουν οι πιθανότητες να φτερουγίσουν τα όνειρα μα η ελπίδα γεμίζει φως ουράνιο την ψυχή και δεν παραιτείται.. η παραίτηση είναι δειλία κι εμείς είμαστε ζωντανοί και παλεύουμε ..απλά υπάρχουν στιγμές μελαγχολικές που μας γυρίζουν λίγο πίσω ...μα μόνο λίγο..
Μια γλυκιά καλημέρα από μένα και μια αγκαλιά ζεστή
Τα όνειρα μπορεί να χάθηκαν αλλά θα ξανάρθουν. Το σπίτι θα γεμίσει φωνές, φωνές ανθρώπινες έτσι δε θα' χεις ανάγκη το ραδόφωνο. Ομορφοι οι στίχοι σου. Καλησπέρα φιλενάδα των παιδικών χρόνων.
Μαρία μου, Ρένα μου σταθερές αγπημένες μου σχολιάστριες για άλλη μια φορά σας ευχαριστώ!
Δέσποινα δέχομαι τη ζεστή αγκαλιά σου. Είναι σημαντικό να μπορούν οι άνθρωποι να έρχονται κοντά να νοιώθουν την ανάσα. τη μυρωδιά, τη θέρμη του ή της άλλης.
Όντως όσο είμαστε ζωντανοί, παλεύουμε. Μου αρέσεις...
Το σούρουπο,…………
Σοφό πουλί που σκέπασε με τα φτερά τους ίσκιους
Τους ψίθυρους και τις σιωπές επώασε
Να γεννηθούν ελπίδες.
Οι σκέψεις, τα αισθήματα, της φύσης τα μυστήρια
Παραίτηση κι επιστροφή
Βουβές μουσικές
Κραυγάζουσες σιωπές
Να καταγράφουν απουσίες.
Κι οι υπόνομοι της λήθης πλημμυρισμένοι από λόγια βουερά
Που τίποτα δεν έχουν πια να μαρτυρήσουν
Μήτε σοφό μήτε άδικο.
Οι σκέψεις έρμαια του αδηφάγου χρόνου
Κιτρινισμένα κουρελόχαρτα μες στη μανία του βοριά.
Μονάχα τ’ όνειρο σαν παιδική φιγούρα
Τις νύχτες αντιστέκεται πεισματικά μες στο πηχτό σκοτάδι
Ουρλιάζοντας βουβά
Το σούρουπο,……………
Κάθε φορά π’ αναζητώ φωλιά!
Ζωγραφίζοντας κι εγώ με λέξεις το δικό σου σπιτικό
Καλώς σε βρίσκω Μελίτα.
Σταυρούλα μου έγινες αφορμή να στολίσω το σπιτικό μου με τη όμορφη λεκτική ζωγραφιά σου. Θα χαρώ να γνωριστούμε καλύτερα και χαίρομαι που γίνομαι μέλος της παρέα σας. Να είσαι καλά.
Δημοσίευση σχολίου