16 Ιανουαρίου 2010

Με οδηγεί
στο αχανές άπειρο ...η ματιά σου
στους αμμόλοφους του έρωτα...τα λόγια σου
στο δάσος της φωτιάς...το πάθος σου
στο μηδενικό σημείο...οι σιωπές σου

2 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Kέντημα στην ψυχή μου η απουσία σου...


Καλημέρα Μελίτα
Να χεις μια ομορφη Κυριακή εύχομαι και περαστικά
Τα χω περασει πολλές φορες αυτα τα "επώδυνα μικροπράγματα" που μας ταλαιπωρούν.

Ρένα είπε...

Εύχομαι Μελίτα μου όσα χρόνια κι αν περάσουν ο έρωτας, το πάθος να μένουν πάντα ζωντανά στη μνήμη σου.
Ακόμα και οι σιωπές έχουν τόσα πολλά να πουν.